Projekt " Kraina Żubra -zrównoważony rozwój obszarów wiejskich w regionie Puszczy Białowieskiej w oparciu o walory przyrodnicze i kulturowe" realizowany i finansowany w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006 Działanie 2.7 Pilotażowy program Leader +
Temat: PO NITCE DO KŁĘBKA - projekt realizowany przez Lokalną Grupę Działania " Puszcza Białowieska" prz współpracy Gminnego Ośrodeka Kultury, Sportu i Rekreacji , Gminnej Biblioteki Publicznej i Zespołu Szkół w Dubiczach Cerkiewnych
Dzień pierwszy:
- Poznanie budowy warsztatu tkackiego ręcznego, przygotowanie materiału do tkania / segregacja przyniesionych ubrań, szmat według koloru i gatunku /; cięcie materiału na paski o szerokości 1 cm i zwijanie w kłębki; pierwsza próba pracy na warsztacie tkackim , który wcześniej został przygotowany do pracy - tkanie chodnika.
- Kwiaty z bibuły, pająki były na wsi podstawową formą zdobnictwa wnętrz mieszkalnych ,ubarwiały i rozweselały słabo oświetlone wnętrza izb .Warto zdobyć tę umiejętność i ozdobić kwiatami własne mieszkanie ,pokój lub kwaterę agroturystyczną. Są to zajęcia praktyczne. Poznanie zasady powstawania kwiatów z bibuły i liści klonu przez Panie uczestniczące w warsztatach.
Dzień drugi:
- spotkanie z mieszkanką wsi Dubicze Cerkiewne, która zgodziła się opowiedzieć o swojej pracy na warsztacie tkackim i wyraziła chęć podzielenia się swoją wiedzą i umiejętnościami oraz pożyczyła snojnicę potrzebną do przygotowania osnowy na warsztat;
- omówienie nowego wzoru tzw. choinkę; przygotowanie materiału na nowy wzór, dobór kolorystyki; tkanie chodnika wg. nowego wzoru.
- młodzież uczestnicząca w warsztatach poznaje zasady robienia kwiatów z bibuły, próbują samodzielnie tworzyć kwiaty z liści klonu i bibuły.
Dzień trzeci:
- rozstawienie snojnicy; przygotowanie osnowy / nawinięcie nici na snojnicę /; podział na huby ( 1 huba to 4 metry bieżące nici ); podział hub na paski (1 pasek to 10 par po 3 nitki ) w zależności od gęstości berda; czym gęściejsze berdo tym więcej pasków; zdjęcie nawiniętych hub z snojnicy i skręcenie ich w tz. warkocz; na snojnicę nawinięto 5 hub, każda huba po 6 pasków.
- uczestnicy warsztatów samodzielnie wykonują łatwiejsze kwiaty z bibuły/aster skręcany ,aster chiński /
Dzień czwarty:
- zdjęcie utkanego chodnika z warsztatu; obszycie brzegów chodnika materiałem;
- robienie kwiatów z bibuły przez uczestników warsztatów; trzy rodzaje róż ( skręcane na wykałaczkach, róże chińskie, róże ze skręconymi płatkami ),szyszki, tulipany i astry.
Dzień piąty, szósty:
- zaciągnięcie osnowy na warsztat za pomocą berda: polega na tym, że na początek nici osnowowych wkładamy cienkie deseczki do rozdzielenia par na osnowie i każdą z tych par zakładamy w berdo ;poczym nawijamy nitki na bęben. Gdy cały warkocz nici jest zwinięty na wał ponownie przekładamy deseczki tym razem za berdo i zdejmujemy berdo, żeby założyć osnowę w nicielnice i znów wkładamy nicie do berda; poczym nicie są mocowane do wału odbiorczego.
Dzień siódmy:
- przygotowanie osnowy na drugi warsztat tkacki; na snojnicę nawinięto 6 hub, każda huba miała 9 pasków; zdjęcie nawiniętych nici z snojnicy i skręcenie ich w warkocz.
- uczestnicy warsztatów robią różę ze skręconymi płatkami. Z 4 cm bibuły wycinamy kształt płatków róży poczym brzeg każdego płatka delikatnie zwijamy; tak zwinięte płatki składamy, aby środek nowego płatka był w miejscu złączenia się dwóch krawędzi poprzedniego płatka; dokładamy tyle płatków jaka duża ma wyjść róża. Na koniec związujemy drucikiem ,a drut obwijamy zieloną bibułą.
Dzień ósmy, dziewiąty:
- rozstawienie drugiego warsztatu tkackiego: pierwsza samodzielna próba zaciągnięcia osnowy na warsztat; dobieranie odpowiednich nicielnic i berda ,które polega na liczeniu pasm.
- robienie pająka ze słomy; poznanie techniki robienia pająka i kwiatów z bibuły; mocowanie zrobionych kwiatów na drucianym kole, oraz dekorowanie sznurkami zrobionymi naprzemian ze słomy i kolorowego papieru.
Dzień dziesiąty:
- zakładanie osnowy w nicielnice polegające na przewlekaniu pojedynczych nitek w oczka jednej i drugiej nicielnicy, a następnie parami nitki zakładane są w berdo co drugą trostkę , berdo wkładamy w bijadło; następnie ponoże przywiązujemy do nicielnic; jedno ponoże do jednej nicielnicy, a drugie do drugiej; po sprawdzeniu czy nitki idą prosto w krosnach, warsztat jest gotowy do tkania.
Dzień jedenasty:
- sprawdzenie warsztatu, dobranie odpowiednich materiałów i kolorów, rozpoczęcie tkania chodnika nowym wzorem tz.bubna / w karo/
- poznajemy zasady budowania słomianego pająka ; Wykonanie pająka nie jest trudne, ale wymaga dużej precyzji. Część grupy wykonuje kwiaty z bibuły inni uczestnicy naciągają kawałki słomy na igłę z nitką. Końce nitek były wiązane w taki sposób żeby powstała bryła w kształcie dwóch ostrosłupów połączonych podstawami o kształcie trójkąta, a jeszcze inni łączyli powstałe bryły od największej do najmniejszej i dekorowali kwiatkami.
Dzień dwunasty:
- dalszy ciąg tkania chodników na dwóch krosnach. Panie ciągle wprowadzają coraz to nowsze wzory, polegające na obkładaniu właściwego wątku kawałkami innego materiału w wyniku czego powstają bardzo ładne kolorowe wzory.
- cięcie jaskrawych tkanin na paski potrzebnych do kolorowych wzorów.
Dzień trzynasty:
- dalszy ciąg tkania chodnika na jednym warsztacie.
- na drugich krosnach odbywa się pokaz dla najmłodszych uczestników warsztatów. Dzieci samodzielnie próbowały nawijać wątek na czółenka. Chętnie naciskały stopami na ponoże, aby uruchomić nicielnice. Ruch nicielnic powoduje powstanie przestrzeni do przekładania czółenka. Drugie dzieci cięły tkaniny na paski i zwijały w kłębek.
Dzień czternasty:
- dalsze tkanie chodnika na obu krosnach.
- robienie słoneczników przez młodzież. Z paska brązowej bibuły robimy różę chińską ;końcówki bibuły związujemy drutem, a na następnie z żółtej bibuły wycinamy kształt płatków, brzegi płatków delikatnie zwijamy . Tak uformowane płatki przyklejamy do róży ;drutem przymocujemy kwiat do niewielkiego patyczka. Patyczek owijamy zieloną bibułą.
Dzień piętnasty:
- dalszy ciąg tkania chodników; na wale odbiorczym coraz większy zwój chodnika
- wprowadzenie nowych wzorów tkackich
- uczestnicy warsztatów robią bibułkowe kwiaty, kolorowe astry
Dzień szesnasty:
- ciąg dalszy tkania na krosnach.
- uczestnicy warsztatów wykonują koszyk pełny różnokolorowych kwiatów z bibuły.
Dzień siedemnasty:
zajęcia pokazowe; na warsztatach tkackich z młodzieżą; jak zrobić kolorowe kwiaty z papieru (maki, astry); jak wykonać pająka ze słomy.
Dzień osiemnasty:
- na pierwszych krosnach jest zdejmowany wytkany chodnik; jest cięty na kawałki; każdy kawałek chodnika musi być ręcznie obrobiony.
- na drugim dalej jest tkany chodnik.
